www.forum.bokser.org

Yaras72

W ostatnich latach na zawodowych ringach coraz poważniejsze sukcesy odnoszą pięściarze rumuńscy. Najlepszym tego przykładem są kariery takich zawodników jak Leonard Dorin (Doroftei), Adrian Diaconu, Ion Ionut Dan, czy oczywiście Lucian Bute. Tymczasem na horyzoncie sławy pojawiła się kolejna gwiazdka, Viorel "Bombardier" Simion (8-0, 3 KO - na zdjęciu).

Ten 27-letni dzisiaj pięściarz, pochodzący z bokserskiej rodziny (bracia Marian i Dorel zdobywali medale na największych turniejach mistrzowskich) należał - podobnie jak ww. jego rodacy - do absolutnej światowej, amatorskiej czołówki. Pierwszy wielki sukces odniósł w 1997 r. w macedońskiej Bitoli na mistrzostwach Europy kadetów, gdzie zdobył złoto w kat. do 45 kg. Dwa lata później (1999 r.) nie miał sobie równych na mistrzostwach Europy juniorów w Rijece (w kat. do 54 kg).

Viorel Simion jeszcze jako nastolatek trafił do seniorskiej kadry Rumunii, wygrywając m.in. Turniej Feliksa Stamma w Warszawie w 2000 r. (pokonując m.in. Sebastiana Pawłowskiego i znakomitego Rosjanina z bułgarskim paszportem, Aleksieja Szajdulina) oraz prestiżowy turniej Torneo Italia we włoskim Mestre w 2001 r..

W tym samym 2001 r. był o krok od wywalczenia medalu na mistrzostwach świata w Belfaście. Niestety w swojej trzeciej turniejowej walce został wypunktowany przez doskonałego Gruzina, występującego wówczas w barwach Turcji, Ramazi Palianiego.

W kolejnych latach Simion w sposób medalowo-wymierny zaczął wykorzystywać swój talent. Najpierw w 2002 r. w rosyjskim Permie zdobył brązowy medal mistrzostw Europy (kat. 57 kg), dwa lata później (2004 r.) srebrny krążek na mistrzostwach Unii Europejskiej w Madrycie. W tym samym roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 r., gdzie W rywalizacji najlepszych piórkowców, w trzeciej turniejowej walce z Koreańczykiem z południa, Seok-Hwan Jo, został pokrzywdzony przez sędziów.

Ostatnim akcentem amatorskiej kariery Viorela Simiona był udział w mistrzostwach świata w Myanyang w 2005 r. . Po trzech wygranych pojedynkach, w półfinale Rumun przegrał jednak wyraźnie przez RSC.o w 2 starciu z późniejszym mistrzem, Rosjaninem Aleksiejem Tiszczenko.

W maju 2006 r. przyszedł czas debiutu na zawodowym ringu. Rumun na gali w miasteczku Braila, po 4 rundach wypunktował bułgarskiego weterana, Nikołaja Wesko Nikołowa Michaiłowa. Pół roku później po 6 rundach pokonał polskiego journeymana, Piotra Niesporka. Największy, jak dotąd, sukces odniósł w kwietniu 2008 r., pokonując na wielkiej gali w Bukareszcie, po 10-rundowej walce Hiszpana, Rudy Encarnaciona. w ten sposób w swojej zaledwie 8-mej walce wywalczył pierwszy zawodowy pas mistrzowski (Mediterranean, czyli "śródziemnomorski" WBC wagi piórkowej).

Moim zdaniem Viorel Simion stoi u progu niemałej kariery i z uwagą będę śledził jego kolejne ringowe występy. Niemal pewnym wydają się jego rychłe przenosiny za Ocean, gdzie na kanadyjskiej ziemi smaku wielkich zwycięstw dostąpiło już kilku jego rodaków. Zamorscy menedżerowie ponoć już zacierają ręce, a wielką przysługę w promocji Simiona miała stacja DonKingTV, która transmitowała jego ostatni pojedynek z Encarnacionem, będący "supportem" walki Diaconu-Henry.